ในทศวรรษที่ 1950 มีคนสังเกตเห็นกลิ่นของสารคลอโรฟิลล์และกลิ่นปากที่มีคุณสมบัติในการดูดซึม คลอโรฟิลล์พบในพืชสีเขียวและมีบทบาทสำคัญในการดูดซึมของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในแสงแดดเพื่อผลิตออกซิเจนและพลังงาน อนุพันธ์คลอโรฟิลลินมีเสถียรภาพมากขึ้นและมักเป็นส่วนผสมที่แท้จริงในการเตรียมการทางการค้า ในธรรมชาติพบว่าสาหร่ายสีเขียวผักโขมและผักชีฝรั่งมีความเข้มข้นสูง ผลิตภัณฑ์ที่มีกลิ่นปากที่คุ้นเคยมากที่สุดในปัจจุบันคือ Clorets gum และ mints
ตอนแรกมีผลิตภัณฑ์คลอโรฟิลล์และกลิ่นปากอื่น ๆ อีกมากมาย ได้แก่ น้ำยาล้างยาสีฟันมิ้นท์เป็นต้นและในปี 1950 ก็เห็นความบ้าคลั่งที่เกี่ยวกับวิธีรักษากลิ่นปากนี้ เป็นที่นิยมไม่ได้จริงๆล่าสุด แต่และที่สุดของผลิตภัณฑ์ในที่สุดหายไป ความคิดในการใช้เม็ดสีเพื่อดูดซับกลิ่นยังคงอยู่และยังคงใช้อยู่ในปัจจุบันสำหรับสถานการณ์อื่น ๆ
ความเกี่ยวข้องระหว่างคลอโรฟิลล์
ผลิตภัณฑ์ที่มีกลิ่นปากยังคงเป็นอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ค่อนข้างเป็นรอง มีการวิจัยทางวิทยาศาสตร์บางเรื่องเกี่ยวกับความสามารถในการกำจัดคลอโรฟิลล์เพื่อขจัดกลิ่นอุจจาระและปัสสาวะในผู้ป่วยที่มี colostomies และภาวะกลั้นปัสสาวะไม่ได้ ผลลัพธ์แม้ว่าจะไม่น่าประหลาดใจ แต่ก็เป็นบวกเพียงพอที่จะทำให้เม็ดสีเป็นอาหารเสริมที่ใช้กันทั่วไปสำหรับแอพพลิเคชันนี้ นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำให้ใช้เป็นวิธีการรักษากลิ่นเท้าและอาจมีประโยชน์ต่อสุขภาพอื่น ๆ เช่นการป้องกันมะเร็งและโรคอื่น ๆ หลังจากเกือบห้าสิบปีของการใช้งานสำหรับเหตุผลหนึ่งหรืออีกสิ่งหนึ่งคือบางอย่าง – สารนี้มีความปลอดภัยมาก
ผลิตภัณฑ์ Clorets ยังคงมีอยู่ในท้องตลาดซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความนิยมของผลิตภัณฑ์เมื่อมีผลิตภัณฑ์คลอโรฟิลล์และกลิ่นปากอื่น ๆ ที่ถูกลืมไปแม้ว่าผลกระทบของสาร halitosis ยังไม่ได้รับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ แต่รายงานที่ไม่ค่อยมีข้อเสนอแนะว่าความแรงที่สำคัญอาจอยู่ในความสามารถของตนได้ เพื่อปกปิดกลิ่นควันบุหรี่ ที่น่าสนใจนักล่ากวางที่สูบบุหรี่แนะนำ Clorets เพื่อป้องกันไม่ให้กวางจากการจับกลิ่นของมนุษย์ในช่วงฤดูแล้ง